எங்கே காஞ்சனா?

       கோயாவி ஒய்வாக அமர்ந்திருக்கையில் அவரது அறை கதவு தட்டப்பட்டது. வெளியே 40 வயது மதிக்கதக்க ஒரு நபர் நின்றிருந்தார். மனிதனுக்கு நாற்பது வயதிற்கு மேல் நாய்க்குணம் என்ற வரி கோயாவியின் மனதில் ஒடியது.

சீக்ரெட் ஏஜெண்ட் கோயாவி வீடு இதுதானே?

இருக்கலாம். நீங்க யாரு?

அத அவருக்கிட்டதான் சொல்ல முடியும். நீங்கதானே அவரு?

நீங்க யாருன்னு தெரியாம அத உங்ககிட்ட சொல்ல முடியாது.

இருவரும் கனத்த மௌனத்தில் ஆழ்ந்திருந்தனர்.

பாகிஸ்தான் வெப்சைட்ல உங்க போட்டோவ பாத்திருக்கேன்.

கோயாவியின் தலையில் ஆபத்து எனும் சிகப்பு விளக்கு மினுக்க ஆரம்பித்தது.

நீயும் ஸ்பையா?

இல்ல, நான் காஞ்சனா புருஷன்

        இப்போது சிகப்பு லைட் பிரகாசமாக எரிய ஆரம்பித்திருந்தது. காஞ்சனா, கோயாவியின் நண்பிகளில் ஒருவர். முன்னாள். துயரம் தரும் பிரிவு. வேலு மிலிட்டரி ஒட்டலின் வாசலில் வைத்து, விறகு கட்டையால் அடித்து, கைப்பையில் இருந்து கத்தியை எடுப்பதற்குள், கோயாவி அவளுடன் ப்ரேக் அப் செய்து விட்டார். ஒற்றர்களில் வாழ்க்கையில் இதெல்லாம் சகஜம்.

உள்ள வா.

      உள்ளே பாயில் வசதியாக அமர்ந்தனர். மீண்டும் கனத்த மௌனம் நிலவியது. கோயாவி படித்துக் கொண்டிருந்த புஷ்பா தங்கதுரையின் நாவல் குப்புற கிடந்தது.

விஷயத்திற்கு வா

என் சம்சாரம் மேல எனக்கு சந்தேகம் வந்துருக்கு.எனக்கு தெரியாம அவ வேற யாரையோ காதலிக்கிறாளோன்னு சந்தேகம்.

எங்கிட்ட ஏன் வந்தே?

அத கண்டுபிடிக்கணும். என்னால இப்ப தூங்க முடியல, சரியா சாப்பிட முடியல. ஒரே மென்டல் டார்ச்சர இருக்கு. ப்ளீஸ் எனக்கு உதவி செய்யுங்க.

இங்க பாரப்பா. குடும்பம்னு இருந்தா இந்த மாதிரி ஏதாச்சும் இருக்கதான் செய்யும். ஆனா உன் பொண்டாட்டி நேச்சருக்கு, நீ இன்னும் உயிரோட இருக்கேன்னே காதல் எங்காவது இருக்கதான் செய்யும்.

      வந்தவனின் தலை மெள்ள மெள்ள அசைய ஆரம்பித்து, வேகமாக ஆட ஆரம்பித்தது. கண்கள் பிரகாசமாயின. தழுதழுத்த குரலில்,

என்னை மன்னித்து விடுங்கள். எவ்வளவு பெரிய விஷயத்தை ஈசியாக சொல்லி விட்டீர்கள். நான் இங்கு வந்தே இருக்கக்கூடாது. தயவு செய்து, இதை வெளியில் சொல்லாதீர்கள்.

சரி.

    வந்தவன் போன பின், கோயாவி ஆழ்ந்த பெருமூச்செறிந்தார். சந்தேக கணவன். ம்ம்ம்ம். மெல்லிய தலைவலி ஆரம்பித்தது.

காஞ்சனா, ஒரு காப்பி கொடும்மா.